Iedereen heeft op zijn manier een zwaar jaar gehad. Iedereen heeft een verhaal. Ook jongeren. Omdat het belangrijk is om naar jongeren hun verhaal te luisteren en hen serieus te nemen is Young Inspiration op zoek gegaan naar de verhalen van jongeren over hun ervaringen met dit coronajaar. Hoe hebben zij dit jaar ervaren en wat vinden zij nu van de maatregelen? Deze week zetten we elke dag een verhaal van jongeren in de schijnwerpers. Vandaag vertellen de zussen Yara en Lisa over hun coronajaar.
Yara (17) zit momenteel in haar havo eindexamenjaar.
“Ik hou er van om creatief bezig te zijn. Dit doe ik bijvoorbeeld bij het vak handvaardigheid maar ook vind ik het leuk om te dansen en toneel te spelen. Corona heb ik ervaren als vervelend. Ik heb nu een leeftijd waarbij ik veel leuke dingen wil doen met vrienden maar dit kan helaas niet. Ook op school is het raar. Nu ik in mijn examenjaar zit, gaat alles opeens heel snel. Al helemaal met al die online lessen.
Mijn thuissituatie is prima en ik heb dus ook geen problemen gehad. Ik kan me wel voorstellen dat heel veel jongeren dit anders hebben ervaren. Je kan niet zomaar meer even weg om met andere mensen om te gaan. Af en toe word je gek van het thuis zitten en wil je graag weer wat doen. In mijn geval is dat dansen. Hier kan ik ontsnappen van alle stress. Het gaat nu goed met mij. Ik mag weer naar school en spreek weer wat af met vrienden. Wel heb ik het gevoel dat ik een jaar heb overgeslagen. Hopelijk is binnenkort deze ellende voorbij en kan ik weer veel leuke herinneringen maken.
Ik denk dat het moeilijk is om de persoon te zijn die alles voor het land bepaald. Ik kan me daarom ook verplaatsen in hun en de beslissingen die zij nemen. Op dit moment is de veiligheid van de mens het belangrijkste en dit gaat dan ook voor. Waarschijnlijk had ik hetzelfde gedaan. De avondklok vind ik wel een beetje apart. Hoe ik het zie werkt die namelijk niet. Het zorgt er juist voor dat men om acht uur nog snel naar de supermarkt gaat wat weer voor drukte zorgt. Hopelijk worden de vaccinaties zo snel mogelijk geregeld zodat we allemaal weer naar het ‘normale’ leven kunnen gaan.”
Lisa (22) werkt op een middelbare school in Amsterdam waar ze de lessen Lichamelijke Opvoeding verzorgt en ze mentor is van een brugklas.
“Afgelopen jaar ben ik afgestudeerd aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding. Het laatste half jaar van mijn studie heb ik dan ook online gedaan. Na het afstuderen ben ik gaan werken op het Caland Lyceum, een middelbare school in Amsterdam waar ik de lessen Lichamelijke Opvoeding verzorg en mentor ben van een brugklas. In mijn vrije tijd geef ik dans lessen en dans ik zelf graag!
Het was een gek jaar. Het ene moment ben je nog student, het volgende moment is je studenten tijd vroegtijdig ingeruild voor een baan die door corona ook heel anders is dan dat het hoort te zijn. Wat ik het lastigste vond waren de constante veranderingen waar je in mee moet gaan. Steeds kleine maatregelen die je leven weer meer op zijn kop zetten. Was ik er net een beetje aan gewend dan kwam er weer een nieuwe maatregel.
Online les geven is best pittig. Leerlingen zijn erg lastig te bereiken en je hebt het gevoel dat je de hele tijd tegen jezelf aan het praten bent. Je krijgt ook minder feedback terug waardoor het lastiger in te schatten is of de leerlingen het begrijpen. Maar gelukkig leven we in een tijdperk waar we alle mogelijkheden hebben om online lesgeven. Wat hadden we zonder internet gemoeten? Gelukkig mogen we de leerlingen nu weer gedeeltelijk op school ontvangen!
Met de maatregelen ben ik het niet eens maar ook niet oneens. Als dit nodig is om ons zo snel mogelijk uit deze tijd te halen dan ben ik tevreden. Ja ik vind het af en toe jammer of vervelend maar hoe eerder we weer terug kunnen naar normaal hoe fijner. Het advies dat ik voor de overheid heb is vooral gebaseerd op het creëren van sociale momenten voor de jongeren. Sport, studie/school en de avondklok zijn de eerste maatregelen die ik zou schrappen. Zowel sport als studie zijn plekken waar jongeren vrienden maken en energie halen uit vriendschappen en gezelligheid. De avondklok zou ik er ook uit halen of in ieder geval een uurtje opschuiven. Als je nu bij iemand gaat eten kun je niet eens een kopje thee drinken achteraf omdat je dan al weer richting huis moet.”
Morgen lees je het verhaal van Chaima (24). Check ook de het verhaal van Marit, Jamey en Jari.