

Iedereen heeft op zijn manier een zwaar jaar gehad. Iedereen heeft een verhaal. Ook jongeren. Omdat het belangrijk is om naar jongeren hun verhaal te luisteren en hen serieus te nemen is Young Inspiration op zoek gegaan naar de verhalen van jongeren over hun ervaringen met dit coronajaar. Hoe hebben zij dit jaar ervaren en wat vinden zij nu van de maatregelen? Deze week zetten we elke dag een verhaal van jongeren in de schijnwerpers. Vandaag vertelt Jari zijn verhaal.
Jari (25) doet een Traineeship bij Modis en is nu gedetacheerd als informatiebeheerder bij Rijkswaterstaat.
“Na mijn bachelor Logistics Engineering aan de HvA ging ik vorig jaar een master geschiedenis doen in Newcastle aan de Northumbria University. Mijn jaar was zwaar maar eigenlijk was het ook een jaar met veel successen. Ik heb mijn master behaald en een baan gevonden in coronatijd dus in dat opzichte mag ik het een succes noemen. Wel heb ik vier maanden in Engeland gezeten in isolatie met alleen mijn huisgenoten. Dit was niet elke dag een pretje en je merkt toch dat dit mentaal zwaar is. Ondanks dat het een zware periode was heb ik er veel van geleerd en was het een hele ervaring. Je zou dit een verloren jaar kunnen noemen maar omdat ik mijn master heb behaald en een baan heb gevonden kan ik het niet zo noemen. Wel waren dit voor mij vier verloren maanden in Engeland.
Sinds september doe ik een Traineeship bij Modis en vanaf december ben ik gedetacheerd aan Rijkswaterstaat. Onderhand komt het thuis werken me toch een beetje de neus uit. Het heeft zijn voor- en nadelen maar ik wil toch wel graag naar kantoor. Ik ben begonnen in coronatijd en voor mijn werk moet ik met veel mensen communiceren. Nog steeds ben ik met mensen aan het kennismaken. Ik vind het echt jammer dat je niet even langs het bureau van mensen kan lopen en op die manier kennis kan maken. Het is alleen niet anders. Ik word ook wel moe van zeggen dat het niet anders is. Het scheelt wel dat ik nu in ieder geval elke dag kan werken en dat ik dus iets te doen heb. Je moet echt iets te doen hebben om de dag door te komen.
De maatregelen vind ik prima. Wat veel mensen vergeten is dat niemand anders dit beter of slechter zou kunnen doen. Ik zou het zelf ook niet beter weten. Persoonlijk zou ik het natuurlijk al wat losser laten omdat ik zelf jonger ben. Wat ik wel echt slecht en dom vind is dat bijvoorbeeld Grapperhaus iedereen gaat knuffelen op een bruiloft terwijl anderen hun bruiloften afzeggen. Het is niet goed voor het beeld en het aanzien. Kijk, ik had ook mijn verjaardag groots kunnen vieren maar dat heb ik ook niet gedaan.
Zoals ik al zei begrijp ik de regels van de overheid wel maar wat ik wel vind is dat ze, maar dan krijg je heel snel te maken met leeftijdsdiscriminatie, iets losser mogen zijn ten aanzien van jongeren. Laat ze meer sporten en laat ze makkelijker bij elkaar komen. Jongeren zijn degene die het makkelijkste de regels overtreden maar als je iets versoepeld voor jongeren denk ik dat het heel erg zou helpen.”
Morgen lees je de verhalen van de zussen Yara (17) en Lisa (22). Eerdere verhalen lezen? Lees het verhaal van Marit en Jamey hier terug.