Iedereen heeft op zijn manier een zwaar jaar gehad. Iedereen heeft een verhaal. Ook jongeren. Omdat het belangrijk is om naar jongeren hun verhaal te luisteren en hen serieus te nemen is Young Inspiration op zoek gegaan naar de verhalen van jongeren over hun ervaringen met dit coronajaar. Hoe hebben zij dit jaar ervaren en wat vinden zij nu van de maatregelen? Deze week zetten we elke dag een verhaal van jongeren in de schijnwerpers. Vandaag trappen we af met het verhaal van Marit.
Marit (20) is tweedejaars student Facility Management aan de Haagse Hogeschool.
“Ik moet zeggen dat ik corona in het begin ‘’leuk en spannend ‘’ vond. Het voelde ook als een soort vakantie toen we voor het eerst in lockdown gingen. Dat kwam omdat de docenten niet echt wisten hoe ze hun lessen online moesten geven en dat stelde dus niet heel erg veel voor. Ik had toen in mijn achterhoofd dat dit 2 weken zou gaan duren dus ik heb echt genoten van die 2 weken vrij. Ook was het toen lekker weer en was het juist heel lekker om naar buiten te gaan en ergens te gaan zitten. Maar nu een jaar verder had ik echt niet gedacht dat we hier nog steeds in zouden zitten en dat het nog erger is. Ik vind het nu echt vreselijk als ik dat eerlijk mag zeggen. Het mag van mij echt klaar zijn.
Ik weet van mezelf dat ik het nog prima heb qua thuissituatie en ik zie mijn vrienden ook nog wekelijks (natuurlijk rekening houdend met de maatregelen) en er zullen meer mensen zijn die het slechter hebben. Dus in dat opzichte gaat het goed met me, maar ik wil gewoon echt heel graag mijn normale leven willen oppakken. Ook ben ik door corona mijn bijbaan in het Carré verloren dus het zou heel fijn zijn als ik hier weer snel zou kunnen werken.
Aan de maatregelen heb ik me echt altijd gehouden omdat ze er niet voor niets zijn. Ik weet zelf ook niet de oplossing voor corona, dus volg ik die regels wel op. Maar inmiddels denk ik ook van ja, op een gegeven moment is de koek een beetje op. En nu met die avondklok denk ik al helemaal, moet dit echt? Vooral voor jongeren heeft de avondklok een enorme impact. Overdag heb ik namelijk gewoon lessen en vaak ga je ’s avonds dan even ergens langs om nog enig sociaal contact te krijgen, maar nu moet je weer rond 8 uur naar huis want ja, de avondklok. En zit je weer ’s avonds alleen. Ik heb nu ook een leeftijd waarin je leuke dingen wil ga doen en dat kan gewoon niet.
Als ik de overheid advies kan geven zou ik zeggen: Luister naar de jongeren! Er wordt zoveel ontnomen van ons, we mogen niet eens naar school. Terwijl je wel in een mega drukke supermarkt rondloopt. Ja dat vind ik erg tegenstrijdig. Volgens mij ziet de overheid niet helemaal in dat jongeren zich echt depressief en eenzaam voelen in deze tijd. De avondklok afschaffen zal denk ik al enorm veel helpen. En geef iets waar we naar uit kunnen kijken, want ik heb geen idee wat er over een maand ons te wachten staat. Daarom denk ik dat veel jongeren er doorheen zitten omdat ze gewoon nergens naar uit kunnen kijken. Het ziet er allemaal somber uit.”
Morgen lees je het verhaal van Jamey (18).