Iedereen heeft op zijn manier een zwaar jaar gehad. Iedereen heeft een verhaal. Ook jongeren. Omdat het belangrijk is om naar jongeren hun verhaal te luisteren en hen serieus te nemen is Young Inspiration op zoek gegaan naar de verhalen van jongeren over hun ervaringen met dit coronajaar. Hoe hebben zij dit jaar ervaren en wat vinden zij nu van de maatregelen? Deze week zetten we elke dag een verhaal van jongeren in de schijnwerpers. Vandaag vertelt Jamey hoe zij dit jaar heeft ervaren.
Jamey (18) is eerstejaars student Psychologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam.
“Mijn favoriete hobby is dansen. Normaal gesproken ben ik 3/4 keer in de week te vinden in de dansschool en 1 keer in de maand zijn er wedstrijden door het hele land. Daarnaast heb ik een bijbaantje in de horeca en studeer ik Psychologie aan de VU. Ik zit nu in mijn eerste jaar. Echt balen dat ik juist nu begon met een nieuwe opleiding. Alle ervaringen als eerstejaars student heb ik het afgelopen half jaar misgelopen en zeer waarschijnlijk de rest van het jaar ook.
De eerste lockdown ging me nog best goed af. Ik kwam uit een stressvolle periode dus ik had het wel echt even nodig. Wel viel ik echt in een gat want normaal gesproken bestond mijn week uit school, trainen en werk en dat alles was ineens weg. Tegen de zomer kwamen er weer versoepelingen en heb ik lekker veel op terrasjes kunnen zitten én heb ik kunnen werken! Tegen de tijd dat mijn studie begon was ik weer een half jaar verder. Ik had toch wel weer gehoopt dat alles een beetje normaal zou zijn maar dat was te mooi om waar te zijn… Ik had een intro week op zoom en 1 keer per week les op de campus. Wat normaal 12 tot 14 contacturen zouden zijn (dat vond ik al weinig) werden het er vier en sinds de tweede lockdown zijn dat er nul. Super jammer maar ik heb nu wel alle tijd om aan mijn studie te besteden en het gaat ook erg goed!
Ik vind het super jammer dat ik nu al een jaar thuis zit. Qua studie heb ik het idee dat er voor veel mensen elke keer versoepelingen komen maar de universiteiten blijven nog altijd dicht. Ook vind ik dat ze de avondklok echt moeten afschaffen. Het kan echt niet dat je na negen uur niet meer op straat mag. Zelf zou ik het heel fijn vinden als ik gewoon weer op straat kan wanneer het mij uitkomt en dat de universiteiten weer open gaan. Al geven ze de lessen in kleine groepen, ik denk dat het heel goed haalbaar is om veilig en met afstand gewoon les te hebben op de campus. Universiteiten zijn niet voor niets zo groot.
Ook zal het lekker zijn als de terrassen weer open gaan. Veel jongeren, zoals ik, werken in de horeca en zitten nu alweer een hele tijd zonder werk. En natuurlijk is het chill om af en toe zelf weer ergens een drankje te kunnen doen met vrienden in plaats van alleen maar bij elkaar thuis te zitten. Als laatst zouden ze nog wat moeten bedenken op alle binnensporten want dat dansen wat ik doe is echt niet te doen buiten op straat. Ik mis het heel erg om te sporten met mijn teamgenootjes en lekker actief bezig te zijn. Ik wil weer een reden hebben om de deur uit te gaan.”
Morgen lees je het verhaal van Jari (25). Het verhaal van Marit gisteren gemist? Lees het alsnog hier.