In het onderwijs staat een goede aanpak van studentparticipatie steeds meer in de schijnwerpers. De wil om studentparticipatie goed te regelen wordt almaar groter, de zoektocht naar vormen waar studenten voor warm lopen niet minder. Er is een palet met vormen van studentparticipatie die werken. Eén van die vormen is het voeren van wandelganggesprekken. De wandelgangen zijn bij uitstek de plek om bij studenten hun ongezouten mening op te halen. Je uitgangspunt: je bent nieuwsgierig naar wat studenten je vertellen. Weten waarom wandelganggesprekken zo goed werken? Ik geef je in deze blog 6 redenen om vandaag nog de wandelgangen in te gaan.
1. Een brede groep studenten doet mee
Het moet gek lopen als je in de wandelgangen op school geen studenten tegen het lijf loopt. Wie in de wandelgangen loopt, kan zonder twijfel veel studenten spreken. Wie je tegenkomt, weet je van tevoren niet. Je spreekt met een brede groep studenten over wat zij willen, vinden en zeggen nodig te hebben. Je ontmoet ongetwijfeld ook studenten die op andere momenten niet snel van zich laten horen. Door in de wandelgangen naar hen toe te gaan, laat je ook hen zien dat de mening van alle studenten er voor jou ook toe doet. Je weet immers niet van tevoren wie je tegenkomt en waar de gesprekken over zullen gaan. Het kan zijn dat je studenten spreekt van een andere opleiding of uit een leerjaar waar jij niet mee werkt. Dat maakt bij de wandelganggesprekken niet uit. Dat is een mooi extraatje! Voor je het weet, vertellen zij jou dat wat jou aan het denken zet of verder helpt.
2. De drempel om mee te praten is voor studenten laag
Jongeren van nu zijn druk. Hen wordt ook op school van alles gevraagd. Buiten de lessen om, wil je je kunnen ontspannen. Het is daarom dat het van groot belang is jongeren op te zoeken op school en rondom lestijden. Ze zijn er dan toch. Wie voor wandelganggesprekken kiest, nodigt studenten niet in een vergaderzaal uit, maar gaat naar de student toe. Daarmee ligt je de drempel voor studenten om met je in gesprek te gaan laag. Houd gesprekken informeel en daag jezelf uit daar te zijn waar studenten op dat moment ook zijn. Heb je 30 minuten pauze? Eet dan eens samen met studenten een broodje. Aan het eind van de dag een uurtje over? Spreek dan studenten aan in de aula of ga eens (dat kan ook als niet-roker) in het rokershok staan.
3. Je kunt altijd en overal wandelganggesprekken doen
Je verschuilen achter je volle agenda is echt verleden tijd. Wandelganggesprekken kun je altijd en overal doen. Er is geen grote voorbereiding nodig. Met een portie nieuwsgierigheid, kun je zo op pad. Bang dat studenten niet alles durven zeggen tegen docenten die hen later nog een cijfer moeten geven? Kruip uit je rol als docent of manager en ga de wandelgangen in als iemand die meer van studenten wil weten. Mijn ervaring is dat studenten tijdens wandelganggesprekken heel open en eerlijk zijn. Veel studenten denken graag met je mee. Je hoeft het ze maar te vragen. Het woord ‘wandelganggesprek’ heb trouwens meer als metafoor dan als middel gekozen. Je moet daar willen zijn waar studenten gevonden kunnen worden om het gesprek aan te gaan. Voor de een is dat in de wandelgang, voor de ander op het schoolplein, de kantine of ergens anders op school.
4. Studenten vertellen jou wat zij belangrijk vinden
Wandelganggesprekken voer je niet met een lijst met vragen in je hand. Oprechte interesse, nieuwsgierigheid, een klein notieboekje en een pen is alles wat je nodig hebt. De kracht van de wandelganggesprekken zit erin dat studenten de ruimte krijgen zelf te vertellen wat zij belangrijk vinden. Laat daarom naast je eigen vragen genoeg ruimte voor onverwachte gesprekken. Zo kom je snel te spreken over onderwerpen waar jij nog niet aan dacht of die niet bovenaan je agenda staan.
5. Studenten zijn ook nieuwsgierig
Het is voor een grote groep studenten (nog) erg ongewoon dat er in de wandelgangen om je mening wordt gevraagd. Des te nieuwsgieriger worden studenten als jij ‘gewoon’ een gesprek aanknoopt. Je zult merken dat studenten ook nieuwsgierig zijn naar jou en dat wat er speelt op de opleiding. Een uitgelezen kans om niet alleen te laten zien dat je geïnteresseerd bent in studenten, maar ook te vertellen over alle andere manieren voor studenten om mee te doen en te denken op school. Wandelganggeprekken voeren is één vorm van participatie. Een vorm die uitstekend samen gaat met andere vormen van studentparticipatie.
6. Het is de allerleukste manier van onderzoek doen
Wangelganggesprekken zijn stiekem de allerleukste manier van onderzoek om te doen. Je weet van tevoren niet wie je tegenkomt, waar dat is en welke verhalen verteld worden. Er gebeurt altijd iets wat je niet verwacht. Wees nieuwsgierig, luister goed en kijk om je heen. Maar laat je vooral verrassen door dat wat studenten te vertellen hebben.
“Ik wil best meedenken, maar mij wordt nooit iets gevraagd.”
Onderwijsteams van bijvoorbeeld het Albeda College Economie en Ondernemen, het Deltion College en Roc Midden Nederland gingen al met mij de wandelganggangen in. Wil jij ook studenten betrekken en zoek je naar manieren om een brede groep studenten te raken? Wil jij met wandelganggesprekken aan de slag, maar zie je het nog niet helemaal voor je hoe dat werkt? Nieuwsgierig geworden, maar handvatten nodig om aan de slag te gaan? Ik denk graag met je mee! Neem gerust contact op met de jongerenspecialistom door te praten over een goede aanpak van studentparticipatie.